Op Cuba staan prachtige gebouwen, alles is eigendom van de staat. Er wordt kapitalen uitgegeven aan monumenten, oude maar ook nieuwe. En wat kost dat, ik weet het niet, wat ik wel weet, dat het uit de zakken komt van de bevolking. Tja, je moet het toerisme wel wat te bieden hebben. Ik zag het liever anders........
Een klein gedeelte van onze rondreis doen we met de trein, ''een elektrische trein'' roept de gids vol trots. Maar ervoor staat een grote stinkende dieselloc uit Tsjechië, ruim 50 jaar oud. Blijkt er al een poosje geen stroom voorhanden in dit gebied. Oké, gaan met die banaan, maar na 15 min. stopt de trein, machinist stap uit en moet handmatig een wissel verzetten. Gaat blijkbaar zwaar, of er iemand wil helpen, als dank mag de hulp op de bok bij de machinist.
Op het platteland kan je de supermarkt vergeten, de winkeltjes (afhaalbalie) doen me denken aan vroeger, maar hier is het werkelijkheid, ook hier is het 2007. Om het erger te maken, Cubanen staan vaak in de rij met het bonnenboekje, geloof het of niet, voedsel is op de bon. En als ze aan de beurt zijn horen ze regelmatig "het is op". OP=OP is daar keiharde werkelijkheid.
Open huis, nou ja voor de dieren dan. Kippen en varkentjes lopen vrolijk in en uit de keuken. Het varken heeft een gele strik om, waarom daar kan ik niet achter komen. Ja varkentje, eens ga je de keuken in en nooit meer uit.......
Geen portret werd vaker gereproduceerd dan dat van Che Guevara. De foto die de Cubaan Alberto Korda Diaz in 1960 maakte van een stuur kijkende Che is het meest gereproduceerde beeld ooit. Che is big business, zijn afbeelding komt men tegen op gebouwen, T-shirts, aanstekers, truien, petjes, buttons enzevoorts. Che-spulletjes zijn dan ook overal te koop.
Ik maakte na goedkeuring een foto van een Cubaans cafetaria, de man vroeg of ik een stukje wilde proeven, maar dat doen we maar niet. Enkele uren eerder kwamen we ook langs die kar toen het varkentje nog heel was. Maar ervan eten na een paar uur in de zon bij 30gr. daar had zelfs het vrouwtje naast de kar geen zin in, die at nog liever uit de neus, en gelijk had ze.
Alles komt in aanmerking voor ''openbaar vervoer'', bussen zijn er wel maar voor de meeste Cubanen te duur. Paard en wagen of vrachtauto is voor de Cubaan heel normaal en betaalbaar. Op lange afstanden rijden kamelenbussen (bovenste foto), een oplegger waar 300 mensen in kunnen, en wij maar zeuren over varkensvervoer in Nederland. 
Voor de fotografen, alle foto's zijn gemaakt bij keihard zonlicht met een Nikon DSLR met 12-24mm., meer lenzen neem ik op zo'n trip niet mee, ik heb tenslotte ook vakantie.
